Leczenie bezzębnych szczęk stanowi trudne wyzwanie wymagające dokładnej diagnozy i planowania leczenia, aby osiągnąć efekt estetyczny i funkcjonalny.Pacjenci ci, zwłaszcza z całkowitym bezzębiem żuchwy, cierpią na słabą funkcję i w konsekwencji brak pewności siebie, często nazywani są „kalekami stomatologicznymi”.Możliwości leczenia bezzębnej szczęki przedstawiono w Tabeli 1 i mogą one mieć charakter usuwalny lub stały.Obejmują one protezy ruchome, protezy osadzane na implantach i całkowicie stałe mosty oparte na implantach (ryc. 1-6).Zwykle są one utrzymywane lub podtrzymywane przez wiele implantów (zwykle 2-8 implantów).Czynniki diagnostyczne Planowanie leczenia obejmuje ocenę wyników diagnostyki, objawów i dolegliwości pacjenta, tak aby spełnić jego oczekiwania funkcjonalne i estetyczne.Należy wziąć pod uwagę następujące czynniki (Jivraj i wsp.): Czynniki pozaustne • Podparcie twarzy i warg: Podparcie warg i twarzy zapewnia kształt wyrostka zębodołowego i kontury korony szyjki zębów przednich.Do oceny z protezą szczęki lub bez niej można zastosować narzędzie diagnostyczne (ryc. 7).Ma to na celu określenie, czy kołnierz policzkowy protezy ruchomej może być wymagany do zapewnienia podparcia wargi/twarzy.W przypadkach, w których konieczne jest założenie kołnierza, należy to zrobić przy użyciu ruchomej protezy, umożliwiającej pacjentowi zdjęcie i wyczyszczenie urządzenia, lub alternatywnie, jeśli wymagana jest proteza stała, pacjent będzie musiał przejść szeroko zakrojone badania procedury szczepienia.Na rycinie 8 zwróć uwagę na nieruchomy most na implantach, skonstruowany przez poprzedniego lekarza pacjentki, z dużym kołnierzem zapewniającym podparcie wargi, jednakże nie miał on dostępnych obszarów do czyszczenia, co spowodowałoby zatrzymanie jedzenia pod mostem.
Czas publikacji: 7 grudnia 2022 r